‘Kinderen groeien door te experimenteren’

‘De overgang van rapporten schrijven naar creatief werken was bevrijdend,’ vertelt Judith. ‘In mijn vorige baan was het veel overleggen, rapporten, deadlines, en altijd maar afwachten wat er met die rapporten gebeurde. Je zag geen direct resultaat en daardoor miste ik voldoening en de intrinsieke motivatie. Terwijl dat nu juist zo belangrijk is. Volgens Mark Mieras (wetenschapsjournalist .red) is plezier de motor voor het ontwikkelen van nieuwe hersenverbindingen. Het zorgt voor brandstof.’

Groeien in de kunstles

Kunstonderwijs is volgens Judith veel meer dan een leuke onderbreking van de ‘echte’ lessen. ‘Het leert kinderen om te ontdekken en te experimenteren. Ze leren beginnen aan iets zonder te weten of ze het kunnen. En ook al zijn er verschillen in resultaat, er is geen goed of fout.’

Een ander waardevol effect van de kunstles volgens Judith is dat het zelfvertrouwen geeft. ‘Kinderen die het moeilijk hebben met cognitieve vakken, kunnen wel heel handig zijn met hun handen. In de kunstles groeien ze, excelleren ze, en helpen ze andere kinderen. Dan zie je een grote lach op hun gezicht.’

Ook leiden de kunstlessen volgens Judith tot zelfreflectie. ‘Kinderen leren dat als iets niet lukt, je het kunt verbeteren en volhouden. Bij een nabespreking kun je altijd iets positiefs vertellen over elk werk, iets wat bij spelling of taal niet altijd kan.’

Beeldende vorming bij de Bilal school

Een van de scholen waar Judith vaker lesgeeft is de islamitische Bilal-school. ‘Voor deze school heb ik samen met NEOS en de interne cultuurcoördinator van Bilal een systeem ontwikkeld waarin de leerkracht actief meedoet. Ik verzorg steeds de eerste drie lessen, de vierde geeft de leerkracht zelf. Zo komen zij ook een stap verder in het geven van kunstonderwijs.

Interessant aan de Bilal-school is de Islamitische context.’ Soms moet ik mijn lessen een beetje aanpassen. Ik vermijd bijvoorbeeld thema’s als Sinterklaas of Kerst. Ook mogen ze volgens het geloof geen mensen of dieren afbeelden. Iets wat kinderen van nature wel neigen te doen. In overleg met de school laat ik ze dat soms wel doen, omdat er een leerdoel aan vastzit. Zo leren ze bij het boetseren van hun gezicht de verhoudingen van een menselijk lichaam.’

Verrassende talenten

Mooie momenten voor Judith onstaan wanneer kinderen nieuwe talenten ontdekken. ‘Ik was eens met kinderen aan het boetseren, waarbij ze heel fijne motoriek nodig hadden. De leerkracht vertelde me dat een van de jongens remedial teaching kreeg, omdat hij niet goed kon schrijven. Maar bij deze bezigheid was die motoriek geen probleem en zag je hem uitblinken. Voor de leerkracht was dit ook een eyeopener: oh, maar hij kan het dus wel!’

De impact van haar beeldende lessen blijkt soms ook uit de reactie van ouders die Judith krijgt. ‘Ze geven me terug dat ze het heel waardevol vinden dat hun kinderen op school beeldend bezig zijn. Zo kreeg ik een ste horen: “tijdens het eten gaat het vooral over jouw lessen”.