Van woodblocks tot gevelstenen: wethouder verkent cultuuronderwijs
Kunnen we samen eens een rondje fietsen langs scholen, om te kijken wat er aan cultuuronderwijs gebeurt in Amersfoort? Vroeg wethouder Tyas Bijlholt vorig jaar aan team NEOS. Dat hoefde hij geen twee keer te vragen. Op donderdag 9 januari trotseerde de wethouder en team NEOS de natte sneeuw, voor een tournee langs verschillende kunstzinnige activiteiten.

Van woodblocks en triangels, tot claves en trommels. Een voor een haalt muziekdocent Hanna van Braak instrumenten uit een grote doos om ze te introduceren aan leerlingen uit groep 7 en 8 van basisschool ’t Anker. Vervolgens krijgt elke leerling een instrument om samen een compositie te spelen. De instrumenten zijn ingedeeld in drie categorieën met elk hun eigen tekentje: een rondje, vierkant of driehoek. Dankzij het ritme-schema op het smartboard weten de leerlingen op welke moment ze in actie moeten komen. Tien minuten later spelen de leerlingen – inclusief wethouder Tyas Bijlholt met zijn woodblock – een bijna vlekkeloze mars. ‘Dit moeten we gaan introduceren in het College, als energizer,’ zegt Tyas lachend tegen beleidsadviseur Laurens Lubbers.
Vier scholen vier kunstvormen
’t Anker is een van de vier scholen die de wethouder vandaag per fiets bezoekt voor een inkijkje in het Amersfoortse cultuuronderwijs. De tournee begint in het Eemhuis, waar vmbo2 leerlingen van het Amsfort College oefenen met piano-akkoorden onder begeleiding van Zoë van Harskamp. Een paar lokalen verder krijgen hun jaargenoten theaterles van Lisette Mallee. In deze les leren hoe ze non-verbaal een verschil in status kunnen uitbeelden.


Samen grenzen verleggen
De volgende stop is bij basisschool Bilal, onderwijs op Islamitische grondslag. Leerlingen van groep 5 werken hier onder begeleiding van docent beeldend Judith Hofstee aan een gevelsteen voor boven hun huis of kamer. De steen moet iets vertellen over zichzelf of hun familie. Ze laten zich inspireren door gevelstenen in Amersfoort. Tijdens de lunch vertelt NEOS-adviseur Mijke Rummens dat de samenwerking met Bilal bijzonder is vanwege bepaalde overtuigingen die het geloof meebrengen. ‘Deze leerlingen zijn bijvoorbeeld niet van huis uit gewend om naar het theater te gaan. Op deze school zien ze er de educatieve waarde van in en gaan ze wel naar theatervoorstellingen en daarmee bieden we leerlingen een bijzondere ervaring. Je merkt tijdens voorstellingen dat leerlingen extra verwonderd reageren. De wethouder is ook enthousiast: ‘Heel mooi dat bepaalde grenzen in samenspraak verlegd kunnen worden. Het viel mij ook op hoe betrokken en enthousiast de kinderen waren tijdens het maken van de gevelstenen.’
Creatief proces
Na de lunch kijkt de delegatie mee bij basisschool De Klimboom, waar Jesse van Delft haar Kleintjekunst-performance Spiegeldingen opvoert voor leerlingen van groep 1 en 2. De Klimboom verzorgt speciaal onderwijs voor leerlingen waarvan de ontwikkelingsmogelijkheden sterk verschillen. ‘Juist bij deze kinderen werkt het niet-talige van de Kleintjekunst performances heel goed,’ licht Mijke toe. ‘Ook omdat we bij deze leerlingen meer nadruk willen leggen op het creatieve proces: er hoeft niets uit te komen, het gaat om wat ze ervaren.’ Het zorgt voor herkenning bij Tyas, wiens moeder vroeger werkzaam was op deze school. ‘Ik heb wel een les van haar bijgewoond en zag hoe belangrijk muziek is voor de ontwikkeling en verbinding tussen leerlingen.’
Jongeren betrekken bij hun omgeving
De laatste stop brengt de wethouder bij Technasium ’t Hooghe Landt, waar havo leerlingen in opdracht van Gemeente Amersfoort een object of plek mogen ontwerpen voor de toekomstige wijk Bovenduist. De opdracht hoort bij het project Leren in de Metropo(o)lder: leerlingen worden gekoppeld aan echte opdrachtgevers op het gebied van architectuur en ruimtelijke vormgeving. De wethouder ziet de meerwaarde daar direct van in: ‘Het geeft jongeren het gevoel dat ze invloed hebben op hun leefomgeving. Je zag dit ook bij het burgerinitiatief van Ring naar Park, waarbij kinderen van een basisschool mochten schetsen wat zij graag wilden. Een basketbal- of voetbalveld, een kraampje voor ijsjes en een park om in te wandelen. Terwijl wij alleen met verkeer bezig zijn, komen deze jongeren met dingen die het leven in de stad aangenaam maken.’
Fotografie: Linda Bouritius Photography