ICC-netwerkmiddag over theaterbezoek
Woensdag 20 April. Een zonnigere lentemiddag had niemand zich kunnen indenken. Toch komen ruim een dozijn leerkrachten, ICC’ers en andere geïnteresseerden samen in Theater De Veerensmederij voor de ICC-Netwerkbijeenkomst van NEOS. Het onderwerp is theaterbezoek. Hoe bereid je een klas hierop voor? Hoe praat je erover na? En hoe integreer je de thema’s in de lessen? Deze vragen worden beantwoord met een open uitwisseling van ideeën. Al gauw gaat het gesprek niet alleen over theater maar over alle aspecten van cultuuronderwijs op basisscholen.
Er zijn onderwijskundige vragen over hoe je leerlingen kan laten praten over kunst; filosofische vragen over wat erfgoed inhoudt; praktische vragen over een divers cultuuraanbod voor basisscholen. Verschillende aanwezigen willen graag met NEOS in gesprek over het jaarlijkse aanbod.
Het hoogtepunt van de middag zijn drie fragmenten uit de voorstelling Vergeten Dieren en Verloren Zaken van Duda Paiva Company. Met behulp van kleding, muziek en twee schuimrubberen poppen weet actrice Josje verschillende personages tot leven te brengen: de vriendelijke eigenaar van een dierenwinkel, een Tasmaanse tijger die door de nuffige mevrouw Caterpillar tot tas wordt gemaakt en een verdrietige dodo. Het is niet moeilijk om in te beelden wat deze magische en meeslepende theaterervaring losmaakt in een verduisterde theaterzaal vol jonge kinderen.
De vraag is hoe we leerlingen kunnen aanzetten tot reflecteren, interpreteren en een mening te vormen. Hierover brandt achteraf een levendig gesprek los. Soms blijken het simpele instructies vooraf te zijn die het hem doen. ‘Let eens op één ding in het bijzonder, zoals de decors, kostuums, muziek en emoties. Wat vind je mooi en wat vind je minder mooi?’ zegt Shakira Buunk, leerkracht bij basisschool Joost van den Vondel. ‘Met zo’n aanwijzing komen ze toch heel anders binnen dan wanneer ze er blanco ingaan’
Ook Josje doet een duit in het zakje: ‘Als kinderen na de voorstelling mogen reageren vragen ze mij vaak of dit echt is gebeurd. “Wat denk jezelf?” vraag ik dan. “Ik denk het niet, want het is te erg.” Via deze weg kun je de complexe thema’s van de voorstelling aankaarten op een manier die aansluit bij de belevingswereld van kinderen. Wat betekent het om een huisdier te hebben? Hoe ga je om met dieren? En hoe gaan we om met de aarde?’
Wat nemen de deelnemers mee van de middag? ‘Ik heb heel vaak bijeenkomsten bijgewoond waarbij ik achteraf dacht, ik heb gehoord wat ik komend jaar kan zien. Maar dat kan ik ook lezen in het programma,’ vertelt Nelleke de Vries van ’t Startblok. ‘Vandaag krijgen we praktische trainingen waar je echt enthousiast van wordt en die je zelf wilt gaan toepassen op jouw school.’